سرشماری‌های عمومی نفوس و مسکن یکی از عمده‌ترین راه‌های شناخت کشورها از ویژگی‌های اقتصادی و اجتماعی برای برنامه‌ریزی، نظارت و ارزیابی خدمات و فعالیت‌های ملی و منطقه‌ای است. از آن‌جا که اصلی‌ترین مؤلفه‌ی جمعیتی سن است و ترکیب سنی یک جمعیت نشان‌دهنده‌ی ساختار سنی آن جمعیت است، توجه به تغییرات ویژگی‌های جمعیتی در طول زمان بسیار با اهمیت بوده و تأثیرات قابل توجهی بر وضعیت اقتصادی و اجتماعی یک کشور دارد. پدیده‌هایی همچون دستیابی به مقاطع مختلف تحصیلی، وضع سواد، ازدواج، باروری، فارغ‌التحصیلی، اشتغال، مسکن، طلاق، بی‌همسری بر اثر فوت همسر، مهاجرت، دسترسی به مسکن، خودرو، اینترنت، رایانه و ... که به‌طور معمول در زندگی اعضای یک جامعه روی می‌دهند که هر کدام از این رویدادها می‌توانند در یک فاصله‌ی سنی مشخص رخ دهند. با توجه به این‌که شناخت تغییرات سنی پدیده‌های اجتماعی-اقتصادی به‌منظور تصمیم‌گیری برای وضع فعلی و ترسیم چشم‌انداز آینده، موردنیاز تصمیم‌گیران و برنامه‌ریزان کشور است، در این تحقیق علاوه بر انجام مطالعات تطبیقی و بررسی ویژگی‌های اجتماعی-اقتصادی در جهان براساس گزارش سازمان ملل متحد، به بررسی ویژگی‌های اجتماعی-اقتصادی جمعیت سنین منفرد در ایران پرداخته شده است.